شبه یادداشتها
۱۹ مرداد ۱۴۰۰ شمسی
اشتباه در احساس مردن
با سرد شدن ناگهانی هوا و بی دقتی شخصی، دچار درد بدن شدم و حالت سرما خوردگی خفیف نیز عارض شد. این حال بصورت قطع و وصل تکرار می شد. یعنی با حرکت و تقویت غذایی بهتر و یا رفع می شد و با استراحت و تقویت خیال مریضی در ذهن شدید تر می گردید.
به همین دلیل سه روز از خانه بیرون نرفتم. تا این که دیروز عصر با اصرار همسر عزیزم به هر زحمتی بود خود را از خانه به بیرون کشاندم . ۲۰ دقیقه نخست راه رفتن همراه با نوعی جان کندن و تعریق شدید بود. احساس می کردم که می خواهم جان بدهم.
سر انجام به پارک کوچکی رسیدم که بسیار خلوت و در سراشیبی بنام "دره" قرار داشت . هیچ کس در آن نبود . نوه عزیز تر از جانم همراهمان بود و مادرش او را بر روی تاب قرار داد و شروع به بازی کرد...سکوت عجیبی بر آن منطقه حکمفرما بود.هوا رقیق و نسبتا خنک بود.
بدنم سرتا پا خیس عرق شده بود. روی نیمکتی نشستم .با خود گفتم ایکاش در خانه مانده بودم.ولی حدود ده دقیقه که گذشت احساس کردم بدحالی و گرفتگی که بر وجودم عارض شده بود از بدنم به بیرون جهیده است.
وقت برگشتن دیگر آن درد اندام و بی حالی را نداشتم، سرحال تر بودم و این باعث شد ...یک نکته مهم در ذهن من جان بگیرد : خیالبافی مرگ و بازی ذهنی آن نیز کم از مردن نیست.
(در عین حال با توجه به شرایط پاندمی جهانی مشورت با پزشک در بسیاری از موارد ضروری و حیاتی است.)
امیر تهرانی
ح.ف
شبه یادداشتها
۱۷ مرداد ۱۴۰۰ شمسی
هرکس باد بکارد طوفان درو می کند
فرانسوا ولتر نویسنده و متفکر معروف فرانسوی جمله مشهوری دارد که می گوید:
"عملی اگر کاشتید، عادتی درو خواهید کرد. عادتی اگر کاشتید، اخلاقی درو خواهید کرد. اخلاقی اگر کاشتید، سرنوشتی درو خواهید کرد."
در حاشیه بازیهای المپیک امسال در مسابقه کارته بین دو ورزشکار از ایران و عربستان، ورزشکار عربستانی ضربه ای به ورزشکار ایرانی زد که خارج از حد مجاز بود و باعث بیهوش شدن ورزشکار ایرانی شد.
به همین دلیل بازی متوقف گردید و دواران به شور و مشورت مشغول شدند و سر انجام رای به اخراج بازی کن عربستانی دادند و ورزشکار ایرانی را برنده جایزه طلا اعلام کردند.
همین است دیگر! باد بکاری طوفان درو خواهی کرد.
امیر تهرانی
ح.ف
شبه یادداشتها
۱۶ مرداد ۱۴۰۰ شمسی
فقط دونوع اراده وجود دارد؟
نیچه نویسنده و فیلسوف جنجال بر انگیز آلمانی در کتاب" فراسوی نیک و بد" به اراده آزاد و اراده نا آزاد می تازد و هردو را جعلی می نامد. ولی در عوض می گوید که در جهان فقط و فقط دو نوع اراده وجود دارد : توانا و ناتوان ...
آنها که اراده ناتوان دارند هیچ مسئو لیتی را به گردن نمی گردند و گناه خطاهای خود را به جاهای دیگر حواله می دهند.
بدون آن که به بحثهای نیچه وارد شوم می توانم این نکته را بپذیرم که واقعا هر چه در جهان پیشرفت و توسعه پیدا شده است به مدد اراده های توانا و انسانهای مسئولیت پذیر بوده است. اصلا تاریخ تمدن بشری را همین نوع انسانها بوجد آورده اند.
بنابر این تا می توانیم باید فرزندان خود را با اراده توانا بار بیاوریم که در دنیای پر مخاطره امروزی تماشاگر نبوده بلکه خود زندگیشان را سر وسامان بدهند. باید به آنان گفت: اگر هوشمند باشید خوشبخت می شوید!
امیر تهرانی
ح.ف
شبه یادداشتها
۱۶ مرداد ۱۴۰۰ شمسی
مسئله این است: پریدن یا نپریدن
در جریان بازیهای المپیک امسال دو ورزش کار ایتالیایی و قطری به جایی رسیدند که هردو برنده جایزه طلا شدند البته بطور مشترک! با این تفاوت که ورزشکار قطری می تو انست یکبار دیگر بپرد و اگر امتیاز بیشتری بدست می آورد، ورزشکار ایتالیایی از طلا محروم می شد.
در همین زمان ورزشکار قطری از ورزشکار ایتالیایی پرسید: آیا اگر من نپرم هردو طلا می گیریم؟
وقتی ورزشکار ایتالیایی به او پاسخ مثبت داد، او گفت : پس طلا را باهم بصورت مشترک می گیر یم...
و سپس به داور اعلام کرد که او پرش دیگری انجام نخواهد داد...اینجا بود که تمام استادیوم به احترام او ایستادند و کف زدند و اشک شوق و احترام ریختند.
و من بیاد جهان پهلوان تختی افتادم که وقتی در کشتی با حریف روسی متوجه شد دست حریف صدمه دیده گفته بود: من ادامه نمی دهم چون حریف من صدمه خورده است...آنجا هم دنیا به احترام تختی بپا ایستاد.
راه سرافرازی انسانها و کشورها از همین مسیرها و مانند آنها می گذرد...بقیه گول زدن خودمان است.
امیر تهرانی
ح.ف
شبه یادداشتها
۱۶ مرداد ۱۴۰۰ شمسی
آن چیست که هر چه نحیف تر باشد خطرناک تر و مهیب تر است؟
پرسش فوق معمایی است که برای نخستین بار ۵۰۰ سال پیش در نخستین کتاب چیستان و معماها طرح شد که در انگلستان چلپ گردید.
پاسخ معمای فوق "پل" بود. هرچه پل باریکتر و نحیف تر باشد عبور از روی آن خطرناک تر است. به همین دلیل پلهای امروزی را با دهانه های بزرگ می سازند.
سالها پیش وقتی می خواستند در آمریکا از سلامت یکی از پلهای معروف مطمئن شوند از یک فیل استفاده کردند. چون فیل با اولین قدمی که بر روی یک پل بگذارد طبق یک خاصیت غریزی بسیار شگفت به نامطمئن بودن پل بر ای عبور پی می برد.
پس از آن که فیل از روی پل مزبور گذشت طراحان پل به سلامت و استقامت پل پی بردند.
جاده های انتخابی ما در زندگی در برخی موارد آن قدر باریک است که نیاز به استفاده از فیل نیست ،بلکه خود ما نیز از نامطمئن بودن آن آگاهیم. هوشمندی منطقی به ما می گوید : باید بدنبال پل محکمتری گشت.
امیر تهرانی
ح.ف