شبه یادداشتها :۱۹ مرداد ۱۴۰۰ شمسی: اشتباه در احساس مردن

شبه یادداشتها 

۱۹ مرداد ۱۴۰۰ شمسی

اشتباه در احساس  مردن

با سرد شدن ناگهانی هوا و بی دقتی شخصی،  دچار درد بدن شدم و حالت سرما خوردگی خفیف نیز عارض شد. این حال  بصورت قطع و وصل تکرار می شد. یعنی با حرکت و تقویت غذایی بهتر و یا رفع می شد و با استراحت و  تقویت خیال مریضی در ذهن شدید تر می گردید.

به همین دلیل سه روز از خانه بیرون نرفتم. تا این که دیروز عصر با اصرار همسر عزیزم به هر زحمتی بود خود را از خانه به بیرون کشاندم . ۲۰ دقیقه نخست راه رفتن همراه با نوعی جان کندن و تعریق شدید بود. احساس می کردم که می خواهم جان بدهم.

سر انجام به پارک کوچکی رسیدم که بسیار خلوت و در  سراشیبی بنام "دره" قرار داشت . هیچ کس در آن نبود . نوه عزیز تر از جانم همراهمان بود و مادرش او را بر  روی تاب قرار داد و شروع به بازی کرد...سکوت عجیبی بر آن منطقه حکمفرما بود.هوا رقیق و نسبتا خنک بود. 

بدنم سرتا پا خیس عرق شده بود. روی نیمکتی نشستم .با خود گفتم ایکاش در خانه مانده بودم.ولی حدود ده دقیقه که گذشت احساس کردم  بدحالی و گرفتگی که بر وجودم عارض شده بود از بدنم به بیرون جهیده است.

وقت برگشتن دیگر آن درد اندام و بی حالی را نداشتم، سرحال تر بودم و این باعث شد ...یک نکته مهم در ذهن من جان  بگیرد  :   خیالبافی مرگ و بازی ذهنی آن نیز کم از مردن نیست.

(در عین حال با توجه به شرایط پاندمی جهانی مشورت با پزشک در بسیاری از موارد ضروری و حیاتی است.)

امیر تهرانی

ح.ف