خطر نمایش های شخصی و غیر شخصی

سیمون دو بوآر در کتاب « خاطرات» از یک هنر مند فرانسوی بنام بوریس ویان نام برد که در حین اجرای یک نمایشنامه با عنوان« بر روی گورهایتان تف خواهم کرد»بقدری در نقش خود غرق شد و چنان عصبانی شد که در اثر حمله قلبی در گذشت ، در حالی که فقط نقش بازی می کرد.

حال تصور کنید در نمایشنامه هایی که در مغز خود ما جریان دارد و مربوط به خودمان است چقدر وسیع و‌مخرب  از عمق جانمان و روح و جسممان عصبانی می شویم و با این کار خود را به فلج شدن ، سکته ناقص، کامل و مرگ سوق می دهبم.

ما در این نمایش ها ی پنهانی و آشکار  در برابر  کسی که ما را آزرده و یا حقمان را خورده و یا از ما بد گویی کرده  و در حالی که او حضور ندارد چنان پرده عصبانیت را به اجرا در می آوریم که به چند قدمی مرگ می رویم و بر می گردیم و شاید هم بر نگردیم.

بیاید یکدیگر را به آرامش دعوت کنیم، سودمندیش دو طرفه است.

امیر تهرانی