در جستجوی روح

حدود  بیش ازچهل سال پیش توسط دوستی از من خواسته شد تا به انجمن ماتریالیست ها و بی خدایان بروم و با آنان بحث و گفتگو کنم.

وقتی وارد شدم جایی در جلو و روبروی یک جمعیت یکصد نفری به من تعارف کردند و تقریبا مانند یک کلاس مناظره را آغاز شد. سر پرست گروه مرد جوان و‌مودبی بود با حدود سی سال سن و گفت که فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران است.

از او پرسیدم من مطلب خاصی را برای بحث آماده نکرده ام اما چون شما خدا ناباور هستید و من خدا باور، آیا می پذیرید در باره روح صحبت کنیم؟ پیشنهاد من بلافاصله قبول شد.

 از او پرسیدم : بنظر شما روح چیست:

پاسخ داد: روح هم یک پدیده مادی است.

پرسیدم: پس از مرگ چه می شود؟

پاسخ داد: از بین می رود

پرسیدم : فیزیک ذرات بنیادی را قبول دارید؟

پاسخ داد: بله صد در صد !ماموریت اثبات  ورواج طرز فکر علمی است.

گفتم: فیزیک ذرات  بنیادی می گوید: تمام عناصر مادی از پرتون و الکترون تشکیل شده و این ذرات قابل تجزیه نبوده و ابدی هستند. چون اگر چنین نبود، جهان در ظرف چند دقیقه نا بود می شد.بر این اساس روح هم که بقول شما یک پدیده و یا یک چیز مادی است باید از الکترون و پروتون تشکیل شده باشد. و درنتیجه روح که یک شی مادی است پس از مرگ باقی میماند و جاودانه است. 

سکوتی در سالن حکمفرما شد  و آن جمعیت موجود در سالن سر ها بلند کرده بجلو می نگریستند تا لیدر و رییسشان چه بگوید.

پس از چند دقیقه و مشورتی که ایشان با نفر پهلو دستی کرد گفت: اگر اجازه بدهید ما در چند روز آینده میان خودمان مشورتی کنیم و هفته آینده با شما مجددا گفتگو می کنیم.

شاید بیش ازچز چهل سال از آن روز گذشته و دیگر 

خواستار گفتگو نشدند.

در ضمن در سال ۱۹۰۷ مَک دُگال، پزشک آمریکایی که روح را دارای وزن فیزیکی می‌دانست، سعی کرد جرم از دست رفته توسط انسان را هنگام خروج روح از بدن اندازه‌گیری کند. وی با بررسی چند بیمار به این نتیجه رسید که روح انسان ۲۱٫۳ گرم وزن دارد. آزمایش وی به دلیل اندازه  کوچک و روش‌های مورد استفاده، مورد انتقاد قرار گرفت و با وجود رد شدن، این باور را که روح دارای وزن است و به‌طور ویژه وزن آن ۲۱ گرم است، در فرهنگ عامه رواج داد.

امیر تهرانی