سعادت و خوشبختی و قانون ۸۰ یا ۲۰

دانشمند نابغه ایران خواجه نصیر الدین طوسی سعادت را در چند چیز دانسته است:

۱-سلامتی بدن ، عقل و اعتدال مزاج

۲-وضع مالی و معیشتی مناسب

۳- دوستان و یاران خوب و‌موافق

۴-برخورداری از احترام و ارزش در جامعه

۵-رسیدن به اهداف و آرزوها

۶-فکر سالم ، تیز هوشی و خردمندی

 خواجه اندیشمند و ایراندوست سرزمینمان  در تعریف و تشریح سعادت چیست و عوامل آن کدامند ،شش مورد بر شمرده بالا را به اختصار در پنج مورد آورده و آنها را در کتاب اخلاق ناصری توضیح داده است، و  من بخاطر تفکیک دقیق تر آنها را در شش مورد آورده ام.

 فکر می کنم و امیدوارم که در ست اندیشیده باشم که تعدادی از این موارد به خود انسان و تعدادی به سرزمینی که او در آن زندگی می کند بستگی دارند و تعدادی اند ک ولی بسیار مهم از حیطه قدرت آدمی بدورند.

 بعنوان نمونه ، کودکی که  در بورکینافاسو متولد می شود بسیار کمتر از کودکی که در سوییس متولد می شود از سعادت ، سلامت و خوشبختی بر خوردار می شود.

از سوی دیگر، و دست بر قضا ،  بدنیا آمدن  ، چگونه بدنیا آمدن ، چه بدنیا آمدن، کجا بدنیا آمدن هیچ‌یک در دست  خود بشر نیستند. چنین است که ناگهان کودکی در می یابد در جایی به پا به زندگی گذارده که همه چیز بر سر جای خود است و نظم و قانون سعادت و آرامش او  را تضمین می کنند.

یا این که ناگهان کودک متولد شده در می یابد که به  سرزمینی پرتاب شده که  کلمبیا نام دارد و تختگاه سلاطین شیطان صفت  پخش مواد مخدر در خود آن سرزمین و در جهان می باشد.

بنابر این جامعه یکی از بزرگترین و اصلی ترین پایگاه های بنیادین زندگیها ست. جامعه امن و قانونی زندگی های امن و قانونی بوجود می آورد.

جامعه نا امن و پر اضطراب زندگی های نا امن و پرز وحشت را رقم می زند.

از آنجا که یک نفر نمی تواند جامعه ای مانند کلمبیا و بور کینا فاسو را تغییر دهد برخی در سن جوانی و حتی میانسالی سعی می کنند خود و خانواده را به سرزمین امن تر و قانونی تر منتقل نمایند.بسیاری چنین راهی رفته و موفق شدند و بسیاری ناموفق مانده اند.

هم چنین برخی دیگر از عوامل سعادت نیز در دست خود انسان است، مانند دوستان خوب و وفادار و خردمند، برخورداری از احترام در جامعه ، رسیدن به اهداف و آرزوها که بجز در موار د استثنایی به خود شخص بستگی دارد . اگر برای زندگی برنامه ای طراحی کرده و از اعماق وجود در پی  عملی کردن آن برنامه است، امید زیادی می رود که به میدان سعادتمندی قدم بگذارد و در آن ساحت خیمه زندگی را بر پا نماید.

موضوع دیگر سلامت است که هم به تقدیر آسمانی ، و یا بقول امروزی‌ها به شانس بستگی دارد و هم به جامعه و سرزمین محل زندگی مربوط می شود،  و البته  به خود شخص  نیز ارتباط دارد.

اعتیاد به مشروب، سیگار ، پرخوری ، عدم تحرک از عوامل اصلی ناسلامتی هستند . اینها در دست خود انسانهاست. اما اگر کسی ناسالم بدنیا بیاید و یا در اثر حادثه ای نا خواسته بیمار شده و نقصی در او پیدا شود، این دیگر به اقبال او ربط پیدا می کند.

در یک جمله  می توان موضوع را جمع بندی کرد:  هشتاد در صد از سعادتمندی  به خود انسان و بیست در صد به تقدیر و اقبال بستگی دارد.و انسان خردمند کسی است که تا سرحد امکان آن هشتاد در صد مربوط بخود را بدست آورد، از کجا معلوم؟ شاید او نیز از جمله آنانی باشد که تقدیر و یا شانس ۲۰ در صد بقیه را به او عطا کنند.و اگر تقدیر و شانس چنین لطفی در حق او نکنند، و او را از بیست در صد محروم کنند، او توانسته هشتاد در صد را بدست آورد.

زیرا اگر او چنین  راهی را بر نگزیند نکند و راهی چنین نرود نه این بیست در صد را دارد و نه آن هشتاد در صد را.

امیر تهرانی