فرانسیس بیکن فیلسوف معروف معتقد بود که مار دارای عقل و احتیاط ، و کبوتر دارای صفا و بیگناهی است.
راستش را بخواهید با صفا و بی گناهی کبوتران موافقم ، اما قبول عقل و احتیاط مار قدری سنگین است.
بنظر من آنچه که مار را وحشتناک و کریه ساخته، حس گزندگی و ضر به زدن او ست.
او خود می داند تنها ویژگیش این است که می تواند شرنگ مرگ و درد و رنج را به بدن موجودات دیگر ناجوانمردانه تزریق کند.
او می داند که باید در کمین بنشیند تا از نا آگاهی از مقابل چشمان تیز بین او بگذرد و او هم چون زوبین مرگ و رنج به طعمه نگون بخت بپرد.
این دیگر عقل نیست که کینه و در نده خویی است.
البته و صد البته که مارهای در لباس انسان بسی خطرناک تر و گزنده تر از مار حیوانی هستند.
کسی که ویروس مر گباری می سازد، ماری جهانی است که بدون حرکت و خزندگی، مرگ و بیماری را در رگ همه موجودات تزریق می کند.
امیر تهرانی