راستش دروغ شکل مادی ندارد ولی می تواند هم چون گرد باد ی کوبنده هم زیان مادی و هم زیان معنوی ببار می آورد.
در مورد شکل دروغ یکی از نمونه های مورد نظر من گلهای سمی هستند.چون این نوع گلها در ظاهر زیبا، دلپذیر، طناز هستند، چشم و دل را می فریبند، در دل شوری و در سر شوقی می آفرینند! ولی دست زدن و بوییدن آنها و یا مصرف آنها انسان را دچار صدمات مهلک می سازند. دروغ هم همینطور است.
اگر از لحاظ فلسفی فکر کنیم یک سخن دروغ، یک نوشته دروغ همه اینها چند ویژگی ذاتی دارند:
-افراط و گنده گویی
- نداشتن منطق مستدل علمی
- کلمات شکل مسخره، انگ زدن و فشار دارند.
- دعوت به نوعی ر خوت و بی خبری می کنند
- مرکز خرافات، ترس، شوق را در ذهن تحریک می کنند.
امیرتهرانی
سلام
خیلی خوب نوشتید اما کتاب های آسمانی هم مراکز ترس و شوق را تحریک می کنند یعنی آن ها دروغند؟!
با تشکر بسیار
ضمنا عرض شود ترس داریم تا ترس! ترس عقلی و اخلاقی خوب است متلا از این که مبادا نادانسته و یا از روی عصبانیت حق کسی را کم دهیم و بخوریم، به انسانها آزار برسانیم بجای آن که محبت کنیم ، چنانکه ترس از سیگار و سرطان خوب است، ترس از پرخوری و سکته خوب است، تر س از جریمه برای ورود ممنوع رفتن خوب است که احتمال تصادف و مرگ د ر آن است... ترسهای کتابهای آسمانی حسب اطلاعات اندک من این گونه اند.
خیلی خوب و جالب بود
با تشکر فراوان