آیا می توان برای همیشه زنده ماندو عمری ابدی داشت؟

شبه یادداشتها

25 مهر 1401

آیا ممکن است روزی به عمر ابدی دست یابیم؟ 

مارک منسن در یک نوشته کوتاه این مژده را می دهد که بزودی انسان به

عمر بسیار طولانی دست خواهد یافت. ولی پس از این امید بخشی ناگهان پرده ای از روزگار عمر ابدی را در مقابل چشمان خواننده می گشاید که بس نا امید کننده  است :

"بسیاری از دانشمندان  فن آوری مدرن عقیده دارند که روزی تواناییِ درمانِ مرگ را به دست خواهیم آورد. ژنتیک انسان اصلاح و بهینه می‌شود. نانوروبات‌هایی خواهیم ساخت که هر چیزی که زندگیِ ما را از نظر پزشکی به خطر بیاندازد، شناسایی و ریشه‌کن می‌کنند. زیست‌فناوری ما را قادر خواهد ساخت که جسم خود را دائما تعمیر و جایگزین کنیم، بنابراین به ما اجازه می‌دهد عمر ابدی داشته باشیم. 

مثل فیلم‌های علمی تخیلی به نظر می‌رسد؛ اما بعضی‌ها عقیده دارند که در همین نسل به آن دست خواهیم یافت. 

فکر از بین بردنِ احتمالِ مرگ، غلبه بر شکنندگی بیولوژیکی‌مان، و تسکین دادنِ همه دردها، در ظاهر به شدت هیجان انگیز است. اما به نظر می تواند در عمل یک فاجعه‌‌ی روانی باشد.

اولا اگر مرگ را از بین ببرید، یعنی دقایقِ عمر دیگر کمیاب نیستند، و اگر کمیابیِ دقایق عمر را از بین ببرید، دیگر نمی‌توانید برایشان ارزشی مشخص کنید. همه چیز در برابرِ وقت و توجه شما به یک اندازه خوب یا بد و با ارزش یا بی‌ارزش خواهد بود؛ چون بی‌نهایت وقت و توجه در اختیار دارید. می‌توانید صدها سال وقت صرف تماشای یک برنامه‌ی تلویزیونی کنید و مهم نباشد. می‌توانید بگذارید روابط‌تان نابود شوند و فروبپاشند؛ چون این آدم‌‌ها که همیشه خواهند بود. پس چرا زحمتِ درست کردن رابطه را به خودتان بدهید؟! می‌توانید هر افراط و انحرافی را با گفتنِ «خوب قرار نیست من رو بکشه» توجیه کنید و انجامش دهید. 

مرگ از نظر روانی اهمیت دارد؛ چون به زندگی بها می‌بخشد. حالا چیزی برای از دست دادن وجود دارد.

نمی‌توانید ارزش چیزی را بفهمید، مگر آنکه احتمالِ از دست‌دادنِ آن را تجربه کنید."

امیر تهرانی