شبه یادداشتها
۲۶ فروردین ۱۴۰۱
کرونا دره اشکها
فراوانی روزنامه ها و مجلات ، وجود اینترنت و هجوم سیل اطلاعات درست و نادرست باعث گردیده که برخی از ما زندگی را به " دره اشکها" مبدل سازیم که فرسنگها از سبزه زارهای آرامش و عقلانیت دور است.
برای نمونه ترس از کرونا و شنیدن اخبار بیماری نزدیکان در بعضیها چنان اثر گذارده و می گذارد که خود به ناراحتیهای عصبی شدید مبتلا شده اند. در حالی که ترس از ترس وسیله نامناسبی است که ما برای نجات انتخاب می کنیم.
لارس اسوند سوندسون دراین ارتباط گفتار خوبی دارد:
"آگاهی تمام عیار از خطر - یا دلمشغولی مدام به آن - خطری بزرگتر از همه خطرهایی است که ما را تهدید میکنند. حرف من این نیست که ما در جهانی زندگی میکنیم که آکنده از خطر نیست. مثلا کاملا روشن است که گرم شدن زمین میتواند پیامدهای بسیار هولناکی برای تمامی کره زمین داشته باشد. در بسیاری از شهرهای بزرگ افراد در زمان های معینی از شبانه روز باید از رفتوآمد در برخی از ناحیههای شهر بپرهیزند. چون با این خطر مواجه هستند که مورد حمله قرار گیرند و احتمال آن هم کم نیست؛ و باید در موقع رد شدن از جاده و خیابان حتما به دو طرف آن نگاه کرد و مواظب بود. پدیدههای گوناگونی هستند که باید مراقبشان باشیم و از آنها بترسیم. اما مساله اینجاست که به نظر میرسد ما همه چیز را از منظر ترس میبینیم."
امیر تهرانی