شبه یادداشتها
۱۴ آذر ۱۴۰۰ شمسی
در خلوت بهتریم و یا در سکوت و تنهایی
برخی زمانی که با مردم دیگر هستند، در میان جمعند، در دریای انسانها غرقند، خوشند و سرمست، گویی صحنه رفت و آمد مردمان بر ایشان تابلویی است که حقایق بسیاری را به آنان نشان می دهد...در حالی که برخی دیگر در تنهایی و خلوت ، ذهنشان و روحشان به حرکت در می آید، و تابلوی جهان نما در مقابل ذهن آنان آشکار می شود، و در خلوت است که آنان به وجد و راحتی می رسند.
شاید انسان کامل کسی باشد که در میان و جمع و در گوشه خلوت در هردو وضعیت خود اوست و هیچ تغییری در ا و بوجود نمی آید...چون راهی را که می بایست طی کند طی کرده و به ارزشهایی که می بایست رسیده باشد رسیده است.
امیر تهرانی
ح.ف