شبه یادداشتها
۱۴ مرداد ۱۴۰۰ شمسی:
بازدید از جهنم
صغیر اصفهانی یکی از شعرای بسیار خوش ذوق معاصر بود و شعرهایی سرود که برخی از آنان ضرب المثل شده اند. از جمله شعر آتش دوزخ او نکته های بسیاری را در خود جای داده است:
داد درویشی از سر تمهید
سرقلیان خویش را به مرید
گفت از دوزخ ای نکوکردار
قدری آتش به روی آن بگذار
بگرفت و ببرد و باز آورد
عِقدِ گوهر ز دُرجِ راز آورد
گفت که در دوزخ هر چه گردیدم
درکات جحیم را دیدم
آتش و هیزم و زغال نبود
اخگری بهر اشتعال نبود
هیچ کس آتشی نمی افروخت
زآتش خویش هر کسی می سوخت!
واقعا اگر گروه آتش افروز بشری عقب نشینی کند و اندکی رحم و وجدان درونشان بوجود آید اکثر آتش افروزیها خاموش خواهد شد. آیا بشر آنروز را خواهد دید؟
امیر تهرانی
ح.ف