شبه یادداشتها ؛ شهریور ۱۴۰۰ شمسی :چطور جاودانه شدند؟

شبه یادداشتها

۳ شهریور ۱۴۰۰ شمسی

چطور جاودانه شدند؟

دیروز به زندگی استاد کیخسرو خروش  استاد بی بدیل خط نستعلیق  عصر حاضر ایران فکر می کردم. او شاگرد اول دانشکده هنرها ی زیبا بوده، و در عرض سه سال توانسته به مقام استادی ممتاز انجمن خوش نویسان نائل شود. و آن قدر آثار خط زیبا و مسحور کننده از خود بیاد گار گذارده که هم چون ورق طلا دست به دست می گردد.نامش بر ای همیشه در تاریخ ثبت است . دایره المعارفها جاودانه اش می سازند. تا نام و جای ایران ماندنی است که همیشه ماندنی باد نام افتخار آفرین ا  و نیز ماندنی است.

ولی استاد خروش ویژگیهای اخلاقی دارد که ضرب المثل است. همسر محترم ایشان در  مصاحبه تلویزیونی می گفت : او یک فرشته است در لباس انسانی!

خود استاد می گفت : من آدم سخت گیری نیستم

اگر به انسان اجازه دهند که دوباره پس از ترک این جهان به زندگی باز گردند ، بزرگانی هم‌چون استاد کیخسرو خروش با سر افرازی می توانند مجددا در این جهان حضور یابند...این است را ه جاودانگی!

نیاز به ثروت نیست تا جاودانه شویم.نیاز به امکانات فراوان نیست تا در تاریخ ناممان ممتاز ثبت شود. فقط نیاز به آن داریم که استعداد و علاقه خود را بشناسیم و در مسیر تحقق آن کوشش کنیم.

امیر تهرانی

ح.