شبه یادداشتها : یکم مرداد ۱۴۰۰ شمسی : دلهره هستی خوب است یا بد؟

شبه یادداشتها

یکم مرداد ۱۴۰۰ شمسی

دلهره هستی خوب است یا بد؟

همه از زمانی که بدنیا می آمدیم هر روزه و چه بسا هر لحظه دلهره هستی را تجربه می کنیم؛ میل به زنده ماندن و بیشتر و بیشتر د ر کنار عزیزان بودن!

این دلهره و میزانش اغلب اوقات ثابت و خفیف است. اما حوادث گوناگون باعث   می شود که بر  میزان این دلهره بخاطر هستی و زنده ماندن افزون گردد. برخی اوقات این دلهره نجات بخش است و ما بدنبال راه نجات می گردیم و برخی اوقات ما را به مات شدن در صفحه شطرنج هستی می برد.

اخیرا یکی از آشنایان به کرونا و از نوع شدید آن مبتلا شد. با توجه به آن که مرد میانسالی است که پا به سن گذارده و بیماری قند دارد او را دربخش سی سی یو بستری کرد ند.دیروز که حالش را پرسیدم گقتند: بهتر شده  و آثار بهبودی در او بوجود آمده است.

دکتر معالج اش درآخرین معاینه به او گفته بود: چون نترسیدی زنده ماندی ...وگرنه شدت بیماریت بسیار بالا بود...به بیان دیگر این شخص دلهره هستی داشت و لی گویا علیرغم ابتلا به کرونا، میزان  دلهرههستی  او در حد معمول بو ده است.

باید توجه داشت که میزان معتدل دلهره هستی به معنای بی خیالی و بی توجهی به قوانین بهداشت و سلامت نیست. بلکه دلهره هستی د ر حد منطقیش بسیار خوب است. 

این نکته را اضافه کنم که اگر پای فلسفه به میان کشیده شود که چون هستیم  دلهره هستی داریم باز این در حد معقولش قابل قبول است و بیش از آن دلهره ضد هستی است...

امیر تهرانی

ح.ف