شبه یادداشتها: بخش هفتم ۷ خرداد ۱۴۰۰شمسی : عمر چند سال باشد خوب است؟ کیفیت مهم است یا کمیت؟

شبه یادداشتها: بخش هفتم

۷ خرداد ۱۴۰۰شمسی

عمر چند سال باشد خوب است؟

امروز روی  صفحه تاریخ  و تقویم این مطلب از قول فردریش نیچه نویسنده و متفکر جنجال ساز آلمان  نوشته شده بود:

"بتازگی گفته می‌شود که گوته با هشتاد و دوسال عمر، زیادی زیست! یعنی در سال‌های پایانی عمرش، آفرینش هنری نداشت. ولی من حتی یکی دو سال از همان «سال‌های زیادی» گوته را با قرن‌ها طول عمر مردمان مدرن، با سرافرازی مبادله می‌کنم."

واقعا گوته بودن و گوته شدن، سعدی بودن و حافظ شدن، ابن سینا بودن و آینشتین بودن، هم چون ادیسون زندگی کردن و آفرینش داشتن، مانند پاستور کار و زندگی کردن خود نوعی معجزه بشری است.

 یک کتاب خوب و مفید برای بشر، یک تحقیق علمی که زندگی را آسان تر کند، یک اکتشاف که جان انسانها را نجات دهد طلایی ترین و انسانی ترین میراثی است که از یک شخص بشری می تواند به یاد گار بماند.

ایکاش در دبستان و دبیرستان و دانشگاه بجای تلمبار کردن آن همه سالهای تاریخی و مطالب بی حاصل به فرزندان جامعه ها می آموختند که چگونه درست فکر کنند، چگونه صحیح انتخاب کنند، و چگونه از زندگی خود یک شاهکار بسازند.

ابن سینا پزشک، فیلسوف و دانشمند بی همتای ایرانی گفته است: مهم آن است که چگونه زندگی کنیم.وگرنه طول آن خیلی اهمیت ندارد. و خود او ۵۷ سال بیش عمر نکرد ولی به اندازه ۵ یا ۶ قرن کتاب قانون او که در باره پزشکی نوشته شده همراه با کتاب حا وی محمد زکریای رازی تنها دو مرجع مطمئن برای پزشکان جهان جهت معالجه بیماران بود

امیر تهرانی

ح،ف