خیلی ها افسوس خواهند خورد

شبه یادداشتها

چگونه زندگی کنیم که در پایان عمر افسوس نخوریم؟

من کارهای نیچه و شوپنهاور را چندان دوست ندارم ولی در گفته های همین ها نیز  سخنان خوبی وجود دارد که باعث می شود زندگی ما در پایان کار به" دره اشکها" تبدیل نشود.

بعنوان نمونه امروز به گفتاری از شوپنهاور برخوردم که گفته است:

"بیشتر انسان‌ها، هنگامی که در   پایان عمر به گذشته می‌نگرند، در می‌یابند چقدر عاریتی و ناپایدار زیسته‌اند. وقتی می‌بینند آنچه گذاشته‌اند از دستشان برود بی‌آنکه قدرش را بدانند یا لذتش را ببرند، و همان زندگی‌شان بوده، شگفت‌زده خواهند شد. "

پس باید تا دیر نشده نگاه دوباره ای به زندگی و ملحقات آن بیاندازیم، شاید تولدی دیگر صورت گیرد.

امیر تهرانی