شبه یادداشتها: یکم آبان ۱۴۰۰ شمسی : دهانت را ببند!

شبه یادداشتها

یکم  آبان ۱۴۰۰ شمسی

دهانت را ببند!

اینها سخنانی است که برخی پدر و مادرها و برخی مربیان  آموزشی به کودکان و نوجوانان می گویند. بگذارید رک و پوست کنده بگویم.وقتی  این سخن   به موجودی گفته می شود یعنی آن که: تو حق نداری وجودت را ابراز کنی! 

و زمانی که کودک ، نوجوان و جوان می فهمد که حق ابراز وجود ندارد دیگر کار تمام است. از آن زمان به بعد ۹۵ در صد احتمال دارد که این چنین وجودی به یک"هیچ کس" تبدیل شود؛ یعنی آدمی توسری خور و بی علاقه به تحول و پیشرفت و تغییر!

حتی ممکن است چنین افرادی آن قدر بی علاقه به زندگی شوند که یا به اعتیاد روی آورند و یا از زندگی قطع امید کنند.

بنابر  فرزند شما ، شاگرد شما، کسی که زیر نظر شما کار می کند باید آنقدر روی شما حساب کند که بتواند از مشکلاتش با شما درددل کند. 

این در ددل گفتن ها و یا ابراز نظر کردنها به هیچ جای عالم بر نخواهد خورد و  حتی یک ذره گرد و خاشاک بر دامن عظمت شما نخواهد نشاند، فقط نتیجه اش این است که شما یک تو سری خور به جامعه تحویل نداده اید.

امیر تهرانی

ح.ف