شبه یادداشتها : ۲۲ شهریور ۱۴۰۰ شمسی: چرا دروغ می گوئیم؟

شبه یادداشتها

۲۲ شهریور ۱۴۰۰ شمسی

چرا دروغ می گوئیم؟

دروغگویی چند علت دارد:

-می ترسیم ...در خود احساس ضعف و ناتوانی می کنیم ، وبه همین دلیل  از گفتن حقیقت بخاطر حفظ منافع خود سر باز   می زنیم ...اصلا   بر این فکریم که حقیقت گفتن به منزله از دست دادن شهرت ، و منافع خودمان است پس دروغ می گوئیم.

-طرف مقابل ما آن قدر بی خرد و بی عقل است که اگر حقیقت را بگوئیم ، خودش، خود ما، یک زندگی  و یک خاندان را به آتش می کشد...پس دروغ می گوئیم.

چه  باید کرد؟

-د  ر مورد نخست باید روشی برای زندگی و کار خودمان انتخاب کنیم که ناچار به دروغ پردازی نشویم. همیشه حفظ آبرو و منافع مساوی با دروغ گویی نیست. قطعا روش ما نادرست بوده است. باید روشمان را اصلاح کنیم.

- در مورد دوم نیاز به هوشمندی ویژه می باشد. باید از عامل زمان استفاده کرد و طرف  مقابلمان راکه

 رب النوع ضد عقل و بی خردی است  و تاب شنیدن حرف راست و حقیقت را ندارد اندک اندک  با خود آن حقیقت روبرو سازیم.این نوع آدمها وقتی خودشان با حقیقت محض روبرو می شوند اغلب چنان پس گرد       می کنند  که اعتراض کردن و سر و صدا کردن یادشان می رود.(بشرط آن که ما مقصر نباشیم)...

-و اگر ما مقصریم پذیرفتن تقصیر، جبران و عذرخواهی  وظیفه هرکسی است که نام انسان بر خود گذارده و این در هر دو مورد اول و دوم صدق می کند

-در مورد کودکانی که دروغ می گویند باید از برخورد تند با آنان خودداری کرد. آنان می ترسند، احساس بی پناهی می کنند، احساس نا امنی می کنند که دروغ می گویند...اگر بدانند که والدینشان به اوبخاطر اشتباه انتقاد می کنند و لی تنبیه بدنی و فکری در کارنیست، آن وقت از میزان دروغگویی کاسته می شود.

امیر تهرانی

ح.ف