شبه یادداشتها ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ شمسی : من که هستم؟

ادامه از نوشتار پیشین

شبه یادداشتها 

۲۸ خرداد ۱۴۰۰ شمسی

من که هستم؟

هر انسانی  ممکن است طی  دوران زندگی اش  بخاطر آرزوهای بر جای مانده و بعمل در نیامده تاسف بخورد؛  غمگین شود،سوز دلی پیدا کندو آهی بکشد. برای مثال کسی می خواسته پزشک موفقی شود، و پزشکی می خواسته بیمارستان و یا کلینکی برای خودش داشته باشد، معلمی می خواسته مدیر شود، کارمندی آرزو می کرده یک شرکت خصوص موفق داشته باشد و هیچ کدا م تحقق نیافته اند.

یا این که مدتی بیکار شده، مریص بوده ، هم اکنون در سن و سال بالای شصت پا درد دارد، فشار خون گرفته است.

آیا موارد فوق نشانگان یک انسان مفلوک و بدبخت است؟ بهیچوجه این طور نیست. 

چون خیلی هاآرزو داشتند معلم، پزشک ، کارمند و...بشوند نشدند و چیز دیگری شدند. یعنی آنان هم کاری سودمند ارائه کردند و در ازای آن زندگی خود را اداره نمودند.

بنابر این پاسخ پرسش : من که هستم؟ این است که : شما همان هستی که کاری انجام داده و بهره اش را برده است. شاید هم اثر مثبتی بر  جای گذاشته باشید . بنابر این جای غمگین شدن نیست.

من علیرغم هجوم گاه و بیگاه بیماریها چهل سال سابقه کار ثبت شده و تایید شده در پستهای کارمندی، مدیریت بازرگانی ، مدیریت عامل، تدریس و نویسندگی داشته ام. در همین بلاگهای پارسی شاید حدود ۵۰۰۰ نوشتار از خود بجای گذارده ام. حدود ۱۱ کتاب نوشته ام که چند تای آن به چاپ رسیده اند.  چرا دیگر افسرده باشم ؟

 توانایی من از لحاظ جسمی و فکری همین بوده و فکر می کنم وظیفه ام را انجام داده ام.

شوپنهاور فیلسوف آلمانی زمانی گفته بود و یا در جایی نوشته بود:

"در پاسخ به این که : من کیستم؟ باید بگویم من همان  مردی هستم که کتاب «جهان به مثابه اراده و تصور» را نوشته است.  اثری که  در آن  راه حل برای مشکل بزرگ هستی  ارائه نموده ام .شاید تمامی   راه حلهای پیشین را پاسخ من  بدون  استفاده  جلوه دهد... من چنین مردی هستم و  دیگر چه چیز ی قدرت دارد  در سالهای اندکی که پیش رو دارم، می تواند مزاحم من باشد."

امیر تهرانی

ح.ف