شبه یادداشتها ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ شمسی : نباید خود را از دنیا جدا کرد!

ادامه از نوشتار پیشین

شبه یادداشتها

۲۳ خرداد ۱۴۰۰ شمسی

نباید خود را از دنیا جدا کرد!

من فکر می کنم در هر نوع شکستی باید مجددا با جهان هستی و با دیگران از نو رابطه بر قرار کرد. چون سر خوردگی و واپس زدگی و عقب نشستن به معنی مردن تدریجی است. به معنی محو شدن است.

باید با روح جهانی انس گرفت. این واژه" روح جهانی" را از کارل گوستاو یونگ روانشناس و متفکر شهیر سوئیسی وام گرفته ام. برای ارتباط با روح جهانی نیزباید به بشریت اعتقاد داشت. اگر با روح جهانی با طبیعت و با بشریت ارتباط برقرار کنیم ، حتی از نو دوباره رابطه ای جدید بسا زیم ، با حقیقت رابطه بر قرار کرده ایم.

در این صورت است که هنر ، شعر ، ادبیات، داستان، ووقایع جهانی برای ما اهمیت پیدا می کند. کسی که با حقیقت رابطه بر قرار کرده دست کم گهگاهی ریزش شادی از آسمان را خواهد دید.

رقص گلهای درون گلدان در مقابل باد، لبخند یک کودک معصوم، تشکر کسی که کمک از ما دریافت کرده، شادی و جست وخیز کودکان در پارکها ، حرکت امواج دریا که شتابزده خود را به ساحل می کوبند، نسیمی که ناگهان پس از یک خفگی ممتد در هوا می وزید و گویی از سبزه زار های بهشت آمده است، این ها نشانه های زیبایی حقیقت است ، اگر اینها را حس و لمس و درک می کنیم ما نیز در مسیر حقیقی قرار داریم.

امیر تهرانی

ح.ف