آیا این یک تنبیه خدایی بود؟

پیش از این نیز در دو نوشتار در باره عمل بسیار بسیار ناموفق وحشیانه چشم چپ خود ‌درددل کرده‌ام. چشم پزشک پنج جای عنبیه مرا پاره پاره کرده است.در حالی که عمل جراحی آب مروارید چشم و آن هم به روش فیکو هیچ ربطی به بخش بالای چشم و آن بخش  از عنبیه ندارد.برخی از چشم پزشکان که مرا معاینه کردند گفتند تابحال چنین گزارشی از چنین عمل آب مروارید نداشته اند

به بیان دیگر؛ یعنی میشود این واقعه را در فهرست عملهای جراحی« دکتر دیوانه» ثبت نمود که کتابش را شادروان ذبیح الله منصوری ترجمه کرد و روانه بازار نمود ؟ 

راستش از نظر خودم دقیقا همینطور است. این چشم پزشک مانند همان دکتر دیوانه عمل کرده بود، و وقتی به او گفتم نمی توانم چشم دومم را نزد او‌عمل کنم ناگهان مانند دیوانگان بطرف من حمله ور شد و مدام فریاد می زد: من دیگر این چشم تورا عمل نمی کنم دیگر این چشم تور ا عمل نمی کنم...این در حالی بود که من خودم به او گفته بودم    نمیتوانم پیش او عمل کنم. 

شوربختی بیشتر وقتی روی نمود که او سپس بعنوان باز کردن بخیه های درون چشم به چشمم من حمله ور شد.و آنجا بود که فاجعه  دیگری آفریده شد.

 اما این که اینهاتنبیه الهی بود و خدواند می توانست جلوی این همه ظلم بر من را بگیرد بدون شک جناب ایشان می توانستند. واکر پرسیده شود  :آیا من شایسته چنین تنبیهی بودم؟ راستش دروغ چرا؟ این بستگی به حساب و کتاب خود خداوند داردوشاید  از نظر او من باید تنبیه میشدم. ولی تکلیف آن بنده جنایتکارش چه میشود؟ 

بویژه که   چون در پرونده عملیات جراحی چشم من به خط خود آقای چشم پزشک جراح مطالبی به دروغ نوشته شده که هر چشم پزشکی مرا معاینه کرده دروغ های او را که خیانت به بشر و جهان پزشکی است افشا کرده است.

یک‌ندایی از بالا می گوید  که   به امید همان خداباید  چنان تنبیهی برای این  چشم پزشک در خواست نمود که صدای زمین خوردنش تا عرش همان خداوند بزرگ برود.و خدا بر همه چیز تواناست. 

در ضمن این امکان وجود دارد که این چشم پزشک که در هنگام بیداری و جلوی چشم دیگران چشم مرا مورد حمله قرار داد ، از کجا معلوم که در آینده نزدیک عصبانی تر نشده و شاهر گ انسان دیگری را با تیغش نزند؟

امیر تهرانی