آیا کتاب روح خودمان را ورق زدیم؟

شبه یادداشتها

10 تیر ماه 1401

آیا کتاب روح خودمان را ورق زدیم؟ 

احتمالا تا بحال این گفتار زیبا و پرمعنا را که داستایفسکی گفته است جایی

خوانده ایم :

"عظمت در دیدن نیست،

عظمت در چگونگی دیدن است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌
گاهى خودت را مثل یک کتاب ورق بزن،
انتهای بعضی فکرهایت “نقطه” بگذار که بدانی باید همانجا تمامشان کنی.
بین بعضی حرفهایت “کاما” بگذار که بدانی باید با کمی تأمل ادایشان کنی.
پس از بعضی رفتارهایت “علامت تعجب” و آخر برخی عادتهایت علامت “سوال” بگذار .
تا فرصت ویرایش هست… خودت را هر چند شب یکبار ورق بزن…
حتی بعضی از عقایدت را حذف کن … اما بعضی را پر رنگ…
برخی آدمها را حذف کن، برخی را نه!
هرگز هیچ روز زندگیت را سرزنش نکن!
روز خوب به تو شادی می‌دهد،
روز بد به تو تجربه،
و بدترین روز به تو درس می‌دهد …!
فصلها برای درختان هر سال تکرار می‌شود،
اما فصلهای زندگی انسان تکرار شدنی نیست …

تولد … کودکی … جوانی… پیری و  

فصلها برای درختان هر سال تکرار می‌شود،
اما فصلهای زندگی انسان تکرار شدنی نیست …
تولد … کودکی … جوانی… پیری و …
تنها زمانی صبور خواهی شد که صبر را یک قدرت بدانی نه یک ضعف!
آنچه ویرانمان می‌کند، روزگار نیست،
حوصله کوچک و آرزوهای بزرگ است…."

اکنون پرسش بزرگ این است:

 آیا ما کتاب شخصیت خود را ورق زده ایم؟ و آیا برگهای آنرا ادیت کرده ایم؟ 

موضوع مهم اصلاح کردن و ادیت کردن خودمان است...

امیر تهرانی